Op 5 oktober verscheen de derde editie van de Quiet 500. Het tijdschrift is bedoeld als tegenhanger van de Quote 500, waarin de rijkste 500 Nederlanders geportretteerd worden. De Quiet 500 brengt een groep mensen in beeld die het met heel weinig moeten doen. Hoe ziet het leven er dan uit? Hoe zorg je ervoor dat het leven een beetje betaalbaar blijft? Wat zijn de cijfers?
1 miljoen mensen met minder geld
Er zijn in Nederland meer mensen voor wie die vragen relevant zijn. En er zijn zeker meer mensen die rondlopen met die vragen, dan met de vraag wat je allemaal kan kopen voor 95 miljoen – het vermogen dat je nu nodig hebt om in de Quote 500 te komen. Volgens het CBS leefden in Nederland in 2019 meer dan 1 miljoen mensen die op de prijzen moeten letten. 6,2 procent van de bevolking zat toen onder de lage-inkomensgrens (recentere cijfers zijn er nog niet).
Zorgen dat de supermarkt niet duur is
Afhankelijk van of je alleen, samen of met kinderen bent, ligt die lage-inkomensgrens ergens tussen de 1090 en 2080 euro netto per maand. En volgens het Nibud zijn de dagelijkse minimale kosten voor voeding per persoon ergens tussen de zes en de zeven euro – afhankelijk van leeftijd en geslacht. Alleen al aan eten en drinken gaat dus bijna 200 euro per persoon per maand op.
En dat is een minimumbedrag. Uiteraard maakt het daarbij uit of je verstandig kiest, bij welke supermarkt je winkelt en of je op de aanbiedingen let. Als je de Plus-folder van volgende week in de gaten houdt en zo een tweede zak gratis aardappelen weet te scoren, betaal je 3,25 euro voor 5 kilo. Als je op de bonnefooi naar de Albert Heijn gaat betaal je voor vijf kilo nu vijf euro. Alles bij elkaar opgeteld is dat nogal een verschil aan het einde van de maand.
Weinig geld is hard werken
Daarmee is ook meteen de mythe uit de wereld geholpen dat mensen met weinig geld niets doen. Een laag inkomen betekent dat je voortdurend bezig bent om alles goedkoop en betaalbaar te houden. En dat betekent: veel uitzoekwerk, voortdurend afwegingen maken, prioriteiten stellen en de administratie strak bijhouden. Het betekent ook: bezwaarschriften schrijven, eindeloos formulieren invullen zodat je de schoolboeken of het sportclubje van je kind vergoed krijgt en altijd alles zelf doen.
Kastanjes zoeken kost niets
Maar als je dat goed doet, kan je best een eind komen. Zoals Larissa (34) tijdens een radio-uitzending van de NPO vertelde: “Op papier zijn we arm, maar ik voel me niet arm. Als ik met mijn kinderen en mijn man naar het bos ga, kastanjes zoeken, of we kunnen naar het strand, dat is voor mij rijkdom. Niet hoeveel geld er op de bank staat”.
Boete op hulp afgeschaft
Maar niet alles is altijd op te lossen. Voor zover het binnen je macht ligt kies je natuurlijk voor de betaalbare dingen. Maar sommige dingen liggen niet binnen je macht. Een te laag inkomen kan iedereen overkomen. Larissa moest het doen met 50 euro per week, dankzij fouten gemaakt door het UWV en de belastingdienst, zo vertelt ze in Quiet.
En met 50 euro red je het gewoon niet. Haar ouders betaalden dan ook de luiers van haar jongste kind. Gelukkig heeft de Tweede Kamer inmiddels gezorgd dat zij daarvoor geen boete meer krijgt. Dat is alvast wat.
Dit is een bericht van onze landelijke pagina Nieuws.nl
